تاریخچه رژ لب و اتفاقات جالب بعد از آن

اگر تا به حال از رژ لب استفاده کرده‌اید، می‌دانید قدرتی که یک لوله خیلی کوچک می‌تواند نگه دارد. اما اکثر مردم نمی‌دانند که این یک لوازم آرایشی کوچک تاریخچه‌ای طولانی و پر از توشه، قدرت، فعالیت‌های جنایتکارانه و آزادی زنان دارد.
تاریخچه رژ لب به هزاران سال قبل از رژ لب باستانی می‌رسد که از ترکیبی ناگوار از سنگ‌های قیمتی خرد شده و سرب ساخته شده است. امروز قصد داریم تاریخچه رژ لب را بررسی کنیم.

مطمئنم، خانم‌ها پس از خواندن تاریخچه تکامل آن، این واقعیت را در مورد رژ لب بفهمند بیشتر از قبل این محصول را دوست خواهند داشت.
1. ملکه الیزابت اول برای محافظت از سلامتی خود، نیم اینچ رژ لب را روی لب‌های خود می‌زد.
الیزابت اول به معنای واقعی کلمه وسواس یک لب قرمز پررنگ بود. ملکه لب‌هایش را نیم اینچ رنگ لب پوشاند. بله درست خواندید، نیم اینچ. حداقل احتمالا بعد از صرف شام هم روشن می‌ماند، درست است؟
الیزابت معتقد بود که این رژ لب دارای قدرت شفابخش است و می‌تواند از مرگ و میر جلوگیری کند. از قضا، رژ لب الیزابت در واقع حاوی یک ماده مضر، سرب سفید بود که به آرامی او را مسموم کرد. حداقل برای مراسم تشییع جنازه‌اش شیک به نظر می‌رسید.
رنگ زرشکی مشخصه ملکه شامل سایر مواد کم کشنده مانند سفیده تخم مرغ و شیر انجیر بود. بسیاری از محققان و احتمالاً جنر، ملکه الیزابت را با اختراع مداد لب نسبت می‌دهند.
مداد خط لب ملکه از ترکیب آلاباستر (نوعی مَرمَرگچی) و رنگ ساخته شده بود که قبل از پوشاندن لب‌ها در آفتاب خشک می‌شد.

2. بریتانیا در دهه ۱۷۰۰ استفاده از رژ لب را به دلیل فریب دادن مردان ممنوع کرد.

مجلس انگلیس آنقدر در مورد رژ لب نگران بود، که در سال ۱۶۵۰ سعی کردند آن را ممنوع کنند و گیره نقاشی، پوشیدن وصله‌های سیاه و لباس زنانه را به هم مرتبط کنند. آن تلاش شکست خورد.
اما متاسفانه در سال ۱۷۷۰، بریتانیا موفق شد رژ لب را ممنوع کند.
به گفته مجلس، زنان با زدن رژ لب و سایر لوازم آرایش، مردان را فریب می‌دادند. مجلس موفق شد رژ لب را با سحر و جادو پیوند دهد و قول دهد هر ازدواجی که به خاطر رژ لب ایجاد می‌شود را باطل کند. اجازه دهید صادقانه باشد. اگر رژ لب در واقع نوعی جادوگری بود، مجبور نبودید آن را مرتباً بمالید. همه زنان با هر سن، رتبه، حرفه و درجه ای، اعم از جوان، کنیز یا بیوه که از چنین عملی و پس از آن فرار می‌کنند، با رایحه‌ها، رنگ‌ها، شستشوهای آرایشی، به هر یک از رعایای اعلی حضرت تحمیل، اغوا و خیانت می‌کنند.
دندان مصنوعی، موی مصنوعی، پشم اسپانیایی، چوب آهنی، حلقه، کفش پاشنه بلند مستوجب مجازات قانون و اجبار در برابر سحر و مانند آن است، جنایت و ازدواج آن‌ها در صورت محکومیت باطل می‌شود.
بیایید یک لحظه وقت بگذاریم و بگوییم اگر با زنی ازدواج کردید و بعد از برداشتن رژ لب و پاشنه‌هایش نظرتان تغییر کرد، فکر نمی‌کنیم که این تقصیر آن زن باشد. اما این همان حرف غیر منطقی احمقانه‌ای است که ما می‌گوییم. اما ظاهراً پارلمان بریتانیا در سال ۱۷۷۰ با آن مخالفت کرد.

3. رأی دهندگان رژ لب را نشانه رهایی زنان اعلام کردند. در اوایل قرن بیستم، رژ لب با شورش همراه بود و رژ لب‌های معروف را نشانه رهایی زنان اعلام کردند. در سال ۱۹۱۲، در نیویورک، در راهپیمایی حق رأی، زنان با لب‌های قرمز ظاهر شدند تا استقلال خود را نشان دهند.
این روند ادامه پیدا کرد، تا حدی به این دلیل که مردان با دیدن زنانی که رژ لب می‌زنند در ملاء عام شوکه شدند. با دیدن آن‌ها به ظاهر خیلی بیگناه به نظر می‌رسیدند.
یک شکاف نسل جدید با زنان جوانی که برای خرید تیوپ‌های تازه اختراع شده رژ لب هجوم می‌آوردند در حالی که مادرانشان از این عمل اجتناب می‌کردند ظاهر شد.
در آن زمان، رژ لب بسیار بازار داغی داشت.

4. در طول جنگ جهانی دوم، رژ لب نشانه میهن پرستی شد. رژ لب قرمز روشن در طول جنگ جهانی دوم به دلیلی شگفت‌انگیز دوباره مد شد. باور کنید یا نه، در میان بسیاری از چیزهای دیگر، آدولف هیتلر از رژ لب قرمز متنفر بود.
زنان در دهه ۱۹۴۰ با استفاده از رژ لب قرمز به نشانه میهن پرستی و شجاعت به کارخانه‌ها در جبهه‌های جنگ سرازیر شدند. تفنگداران دریایی این روند را با ایجاد رژ لب اجباری برای تفنگداران زن به نام «Montezuma Red» یک قدم فراتر بردند.
Montezuma به غزلی در سرود دریایی در مورد سالن‌های Montezuma اشاره دارد، نبردی که تفنگداران دریایی ایالات متحده در طول جنگ مکزیک در آن شرکت کردند. رنگ قرمز نشان دهنده پرچم آمریکا بود و نماد قدرت بود.

5. قدیسان مسیحی هشدار دادند که رژ لب کار شیطان است، نویسندگان اولیه مسیحی چنان ترسان رژ لب داشتند که در واقع رژ لب را گناه می‌دانستند. سنت ژروم گفت استفاده از رژ لب عملی بر ضد خدا است زیرا ظاهر زن را تغییر می‌دهد. به همین ترتیب، سنت سیپریان زنان را محکوم کرد که از هر گونه لوازم آرایشی استفاده کنند.
«به طور کلی باید به همه زنان گوشزد کرد که به هیچ وجه نباید با استفاده از رنگ زرد یا پودر سیاه یا رژ یا در نهایت هر گونه لوازم آرایشی که جلوه‌های طبیعی را خراب می‌کند، کار خدا و مخلوق و تصویر او را جعل کرد.
وقتی می‌کوشند آنچه را که او ساخته است دوباره بسازند و آن را دگرگون کنند، دست روی خدا می‌گذارند، غافل از اینکه هر چیزی که به وجود می‌آید کار خداست، هرچه تغییر کرده کار شیطان است.»

6. لب قرمز مد روز کلئوپاترا از سوسک‌های له شده ساخته شده است. برای مصریان، آرایش فقط یک پدیده زنانه نبود. مردان و زنان مصری، هر دو رنگ لب، از جمله انتخاب‌های جسورانه‌ای مانند لب‌های نارنجی، آبی و سرخابی استفاده می‌کردند.
مصری‌ها رنگ را با استفاده از چوب مرطوب استفاده می‌کردند. و مصریان ثروتمند با حداقل دو گلدان رنگ لب دفن شدند. خداراشکر، Lakme و Maybelline در آن زمان وجود نداشتند.

7. اولین رژ لب تاریخ از سنگ‌های قیمتی خرد شده و سرب استفاده می‌کرد. رژ لب قدیمی‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. در واقع، قدمت آن به ملکه شوباد سومری باستان باز می‌گردد. ملکه یک رنگ لب از سنگ‌های قرمز له شده و led سفید به تن کرد.
لب قرمز مد روز ملکه تنها کمک او به تاریخ نبود.
هنگامی که مقبره شوباد در اور در دهه ۱۹۲۰ کشف شد، محققان از ثروتی که در محل دفن ملکه به نمایش گذاشته شده بود شوکه شدند.
این مقبره همچنین حاوی اسکلت‌های ۲۳ خدمتکار زن بود که تنها به منظور دفن شدن در کنار ملکه از کار خاتمه دادند تا بتوانند در زندگی بعدی خدمتگزار او باشند.
بعدها، مقبره‌های سلطنتی سومری نیز شامل رنگ‌های روشن برای زندگی پس از مرگ بود که در قفسه‌ها ذخیره می‌شد. شاید او قصد داشت در زندگی بعدی به تمام خدمتکاران کشته شده خود رژ لب بدهد.

8. مارتا واشنگتن رژ لب را از خوک و روده نهنگ درست کرد. در حالی که ممکن است بریتانیایی‌ها بی‌رحمانه رژ لب را غیرقانونی کرده باشند، این رژ لب هنوز هم در ایالات متحده آمریکا یک انتخاب محبوب بود. زنان استعماری با مالیدن روبان قرمز روی لب و مکیدن لیمو رنگ لب خود را تغییر دادند.
یکی از برندهای مشروب دوران استعمار حتی قول داده بود که لب‌های مصرف کنندگان را قرمز کند.
مارتا واشنگتن، بانوی اول اصلی دستور‌العمل خود را برای رژ لب داشت. او گوشت خوک را با اسپرم که در روده نهنگ‌ها یافت می‌شود مخلوط کرد. به نظر می‌رسد بسیار نفرت‌انگیز باشد!

9. در یونان باستان فقط فاحشه‌ها رژ لب می‌زدند. یونانیان باستان اکثر زنان را از استفاده از رژ لب منصرف می‌کردند. با این حال، فاحشه‌ها تشویق شدند تا رنگ قرمز استفاده کنند تا به راحتی شناسایی شوند. در واقع اولین قانون رژ لب برای فاحشه‌هایی که بدون رژ لب در انظار عمومی ظاهر می‌شدند مجازات را تهدید می‌کرد.

یونانی‌ها تصور می‌کردند که فاحشه‌ها مردان را فریب می‌دهند تا فکر کنند خانم‌هایی با لب‌های با رنگ طبیعی هستند، که نشان می‌دهد حتی هزاران سال پیش، رژ لب‌ها با تمایلات جنسی همراه بوده و بهانه‌ای برای تفرقه انداختن و سرکوب زنان استفاده می‌شده است. ترکیب رنگ رژ لب یونانی شامل موادی مانند سرگین کروکودیل، عرق گوسفند و رنگ قرمز بود. آیا آن‌ها باید از سرگین کروکودیل استفاده می‌کردند؟ ظاهرا بله.

10. رسوایی رژ لب در دهه ۱۸۸۰ در اواخر قرن نوزدهم، محبوبیت رژ لب رو به افزایش بود، زیرا تمام جوان‌ها و نوجوان‌های دوران ویکتوریا شروع به استفاده از آن کردند. در دهه ۱۸۸۰، برند فرانسوی لوازم آرایشی «Guerlain» اولین رژ لب موفق تجاری ساخته شده از گریپ فروت و کره را فروخت. با این حال، در حالی که رژ لب در فروشگاه‌های بزرگ ظاهر می‌شد، زدن رژ لب به‌ عنوان یک تجربه کاملا خصوصی در نظر گرفته می‌شد.
سارا برنهارت، هنرپیشه، رسوایی بزرگی را در دهه ۱۸۰۰ با زدن رژ لب در ملاء عام ایجاد کرد.
برای ما مردم مدرن، این ممکن است بسیار عادی به نظر برسد. اگر یک فرد در دهه ۱۸۰۰ بود، کار بسیار خارق‌العاده‌ای کرده بود.

11. اشراف زاده‌های انگلیسی به همراه زنان رژ لب زدند. در دهه ۱۶۰۰، اشراف انگلیسی شروع به استفاده از رنگ لب از جمله اشراف زادگان کردند. رنگ‌های خاصی از رژ لب مرتبط با طبقات بالا است که به عنوان یک نشانگر بصری برای طبقات اجتماعی عمل می‌کند.
در دربار ادوارد چهارم، مردان و زنان رژ لب می‌زدند. پادشاه حتی رژ لبی به رنگ رسمی سلطنتی به نام «گوشت خام» می‌زد.

12. ملکه ویکتوریا آرایش را «بی ادبانه» اعلام کرد ویکتوریایی‌ها به طور کلی از رژ لب اجتناب می‌کردند و ظاهری بدون لب را ترجیح می‌دادند. ویکتوریایی‌ها استدلال می‌کردند که آرایش به زنان اجازه می‌دهد ارزش خود را با زیباتر جلوه دادن آن‌ها افزایش دهند.
خود ملکه ویکتوریا ادعا کرد که آرایش غیر مودبانه است.
در طول سلطنت او، فقط فاحشه‌ها و هنرپیشه‌ها لب‌های خود را رژ می‌زدند. با این حال، زنان دیگر همچنان ظاهر لب‌های رنگ شده را از راه‌های مخفیانه‌تر دنبال می‌کردند.
بعضی‌ها لب‌هایشان را گاز می‌گرفتند تا قرمزتر شوند.
برخی دیگر بالم لب رنگی را خریداری کردند و ادعا کردند که آن‌ها فقط برای لب‌های ترک خورده هستند.

13. رژ لب در دهه ۱۹۳۰ مد بود، در دهه ۳۰، رژ لب در ووگ بود و به معنای واقعی کلمه در ووگ بود. مجله ووگ در سال ۱۹۳۳ رژ لب را مهم‌ترین ماده آرایشی زنانه معرفی کرد.
حتی در دوران رکود بزرگ، فروش رژ لب افزایش یافت. دهه ۱۹۳۰ شاهد یک نقطه عطف مهم دیگر در تاریخ رژ لب بود. مکس فاکتور، آرایشگر تا ستاره‌ها، برق لب را اختراع کرد.
آیا شما برق لب دوست ندارید؟ در اصل، برق لب برای ستارگان سینما ساخته می‌شد، اما استقبال هالیوود به زودی ظاهر آن را در سراسر جهان رایج کرد.

14. رژ لب‌های قرمز بالا می‌روند و محبوبیت خود را کاهش می‌دهند، از دهه ۱۹۵۰، رژ لب قرمز حدود یک میلیون بار مد شده و از مد افتاده است. رژ لب قرمز که در دهه ۱۹۵۰ با ستاره‌هایی مانند مرلین مونرو مرتبط بود، در دهه ۱۹۶۰ با ظهور ظاهری طبیعی‌تر از مد افتاد.
فمینیست‌ها و هیپی‌ها به دنبال آرایش طبیعی بودند، آرایش را رد کردند.
موج دهه ۶۰ فمینیسم رژ لب را نشانه ظلم و ستم اعلام کرد.
در دهه ۱۹۸۰، رژ لب قرمز با رقابت شدیدی از سایه‌های صورتی و رز روبرو شد، در حالی که در دهه ۱۹۹۰ شاهد افزایش رنگ‌های طبیعی و قهوه‌ای بودیم. امروزه، رژ لب قرمز روشن با ستاره‌هایی مانند تیلور سویفت، گزینه‌ای محبوب باقی مانده است که رنگ قرمز کلاسیک را باز می‌گرداند.

اما امروزه رژ لب یکی از ضروری‌ترین لوازم آرایشی است که از فروشگاه لوازم آرایشی در اصفهان می‌توانید مدل‌های مختلف آن را تهیه کنید.